Betreft voormalig Joegoslavië

Paap de Hoop Scheffer met de Grootmeester van de Maltezer Ridders.


De schandalige staatssecretaris van de NATO

a documentary that was banned in Serbia by the globalist pro-western government

a documentary that was banned in Serbia by the Roman pro-pope government

De EU Grondwet getekend in het Capitolijn te Rome, voordat het absurde referendum plaatsvond.


Godlasterlijk afgodsbeeld in Brussel, waar iedere Nederlander die gaat stemmen voor knielt.
De vlag van hun hun Griekse godin Europa.
Romeinen waren nogal fan van de Griekse cultuur.

Keble was established in 1870, having been built as a monument to John Keble. John Keble had been a leading member of the Oxford Movement, which sought to stress the Catholic nature of the Church of England. Consequently, the College traditionally placed a considerable emphasis on theological teaching, although this has long since ceased to be the case. In the period after the second World War the trends were towards scientific courses (the major area devoted to science east of the University Museum influenced this) and eventually co-education for men and women from 1979 onwards. As originally constituted it was for men only and the fellows were mostly bachelors resident in the college.

Croatia is going to enter in EU. A delicate passage where every defect is estimated at a very high price. Croatia has many of such defects, defects that can lead to a bankruptcy of the national sovereignty. The recent 1995 massacre of Serbs in the Krajina, which saw the definitive coming back of the Ustasha barbarism, is one of them. But before to judge the Croatians as a nation of human beasts, think only at the historical genesis of the previous, original ones, Ustasha beasts, the ones of Pavelić . Those human rabid dogs where not representing the majority of the Croatians. During the late twenties, their attempts to provoke an anti Serbian riot among the Croatians regularly failed. Not surely thanks to the Communist androids with the remote control of Moscow fixed in their brains. But because the majority of the Croatian people, know very well that those bunch of Pavelić's Ustasha, were only the lickers of the Mussolini's a**holes, of the man who never wasted a minute of time and an erg of energy to describe all the Slav populations of the Balkans as bunches of inferior barbarian beings. OK, in order to make accept to that scum of the Croatian society the bones coming from the Italian Fascist haters of Slavs, it was created the theology of the ?Croats as not-Slav population? and hence of their ?divine guide?, namely Pavelić. With the same German nation being constituted nearly for the 50% by old Slavs (thinks only to the East Germany), that racial theology become more than a farce, it was simply a drug administered to a bunch of psychopath terrorist in order to not simply annihilate the Serbs, but also to keep in hostage the majority of the sane Croatian people.

So the Ustasha, from the point of view of the attitude and of the ability, were simply: nothing. The void. But not the Buddhist one. They were putted at power by the Fascist Italy like inert puppets. If it was not for Mussolini, they would have disappeared without to have been noticed. They were not true soldiers, and were despised even by the Italians who surely were, since a millennium, no more the worth descendants of those ancient Roman legionaries. Ustasha were able only to cut throats, extract eyes, open the wombs of pregnant women and to bet about the number of slaughtered Orthodoxies they were going to sacrifice in the next night. This is the true image of the Ustasha's militia.

Unfortunately for them and for their putrid Italian (and German) Fascist protectors, the same Croats found the right way to redeem the nation from that garbage of Satan. The Croat partisans of Tito ? despite the suffocating ideology of that man of Moscow - demonstrated that a Croat is not synonymous of ?barbarian beast? and that also the Croatians know when the time comes to take the sword to defend the Christian dignity, even if in the name of a confused atheist ideology.
And it arrived the time of the showdown. Thousands of those Ustasha who never would have gained the power if not for the aggression of those Fascist powers who were considering the Balkans' Slavs as pure ?animals?, finally found the deserved punishment. Great part of the Croats surely were not friends of the Serbs, but there's a limit for everything. In the time of war the betrayal is punished with the death. But the betrayal of those beast was not simply the betrayal of a Yugoslavia attacked without war declaration and the betrayal of the collaboration with those aggressors. Not only the betrayal of a Croatian land occupied by forces who were preaching the hate for the Slavs maintaining a different ?Blackrobe-arian? status for their bastard Quislings. The Ustasha betrayed the same Christendom.

Many reasons were lying under the immediate delivery, by the Western ally forces, of those Ustasha, Cetniki, Belagarda, Domobranci, etc. in the hands of Tito, just some days after the end of the war. And reasons who helped very much the Holy See to cancel the proofs, the witnesses and especially the executioners for all the blood the Roman Catholic Apostolic church caused in the Balkans as consequence of her assassin 1941-1945 crusade. Even if I'll return on those reasons in the future, I am not interested to deal with them here. And of course many 'innocents' were among those escaping beasts, but some sane apples are not sufficient to heal a basket of rotten fruit and to redeem it from the swarming legions of worms. So Tito did simply what I the same ? and I please the Lord to be the witness of my words ? would have done if I was a partisan in those times: he consigned a bullet in the skull to every one of those beasts, because at that point this was the only Christian thing to do.

Christians are not Christ and are not God. A Christian is one who knows the limit of his sinful soul. And who doesn't pretend to cancel, with a Catholic miracle, the indissoluble intrigue of evil of this material world. The Paradise belong not to this low physical world. So I want to imagine ? even if I know that the reality is very much different ? that the celebration held yesterday, with the presence of the actual Croat president, on that location where Tito rightly liquidated all those collaborationists who were the true executioners of the Yugoslav's people, was held in the sign of a sincere Christian sentiment. I don't oppose to a Christian sentiment devolved also to the memory of those human beasts, like president Ivo Josipović appeared to do yesterday. But, with the same decision of those partisans of seventy years ago, I oppose to the new beasts, those vultures of today who, in their sentimental religious laboratories, are creating, from the falsified and manipulated memory of the inexpressible horrors perpetrated by those collaborationists, the new traitors of the Christendom who, tomorrow, will renew the infamous acts of their spiritual ancestors. Those new beasts, those vultures of the sentimental opportunism, those double tongued snakes who are using a top of tongue to confuse with words of ?love? the preach of hate of the second left top of their tongue, these ones who, with an ability acquired with years of practiced pedophilia, are sowing with their evil spiritual semen of hate the ing?nue souls of the young who don't know the true history and the incredible sufferances inflicted by those collaborationists. The new bests are the ones who hide themselves behind the pathetic costumes of a pagan carnival, who pretend to speak in the name of Jesus Christ, meanwhile are spitting in his mouth, at any word of their blasphemous preaches.

Aansluiting bij de EU
1rightarrow.png Zie Kroatië en de Europese Unie voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De weg naar aansluiting bij de Europese Unie begon voor Kroatië op 29 oktober 2001, toen Kroatië het Stabilisatie- en Associatieverdrag met de EU tekende. Het tekenen van dit verdrag is noodzakelijk om erkend te worden als kandidaat-lidstaat. Op 21 februari 2003 diende Kroatië formeel het verzoek in toe te mogen treden tot de Europese Unie. De Europese Commissie gaf vervolgens op 20 april 2004 een positief advies, waarop de Europese Raad Kroatië op 18 juni 2004 erkende als een officiële kandidaat-lidstaat. Er werd besloten de onderhandelingen te beginnen op 17 maart 2005. Een dag voor het begin van de onderhandelingen stelde de Europese Raad de onderhandelingen echter voor onbepaalde tijd uit, omdat Kroatië niet goed genoeg zou meewerken met het Joegoslavië Tribunaal. Het feit dat de voormalige generaal Ante Gotovina nog steeds niet was opgespoord was de EU een doorn in het oog.

Onder druk van Oostenrijk werd er alsnog begonnen met de gesprekken. Oostenrijk dreigde de onderhandelingen met de toetreding van Turkije namelijk stil te leggen.

Na een toespraak van de hoofdaanklager van het Joegoslavië Tribunaal, Carla del Ponte begin oktober 2005, werd op 4 oktober 2005 begonnen met onderhandelen. Het zogenaamde screeningsproces begon op 20 oktober. Op 7 december 2005 werd Ante Gotovina op het eiland Tenerife opgepakt.

De publieke opinie in Kroatië is sterk verdeeld over de toekomstige toetreding van Kroatië tot de EU. Slechts een krappe 40% van de bevolking is voorstander van de toetreding tot de EU. Vele tegenstanders van de toetreding zijn bang dat wanneer Kroatië werkelijk tot de EU zal toetreden Kroatië veel regels opgelegd zal krijgen vanuit Brussel. Een ander argument dat de tegenstanders vaak naar voren halen is dat de Kroatische kust verkocht zal worden aan de (rijke) West-Europeanen en hierdoor volgebouwd zal worden.

Op 13 maart 2008 sprak de voorzitter van de Europese Commissie, José Manuel Barroso, het vertrouwen uit dat Kroatië eind 2009 klaar zal zijn met het voldoen aan de criteria voor toetreding, zodat Kroatië zich per 1 januari 2011 zou kunnen aansluiten bij de Europese Unie.

Sinds 1 april 2009 is Kroatië lid van de NAVO.

De Groene Amsterdammer van 22 januari1997

Het beeld dat loog

Hij bracht een enorme schok teweeg, de foto van de uitgehongerde Moslim achter prikkeldraad die zomer 1992 de wereldpers haalde. Maar Thomas Deichmann vertrouwde de beelden uit Trnopolje niet. Terecht, blijkt nu.

door Thomas Deichmann

HET DUURDE een paar dagen voordat ik het wilde geloven: de foto uit Bosnië die waarschijnlijk de grootste bekendheid heeft gekregen, is een vervalsing. Die foto is op 5 augustus 1992 gemaakt door een Brits tv-team, het team van Penny Marshall van ITN en Ian Williams van Channel 4, begeleid door verslaggever Ed Vulliamy van de Guardian. Een uitgemergelde moslim, Fikret Alic, met naakt bovenlijf achter een hek van prikkeldraad, in Trnopolje, een kamp van de Bosnische Serviërs. 'The proof' stond twee dagen later boven deze foto in de Daily Mail: 'Dit zijn scènes die herinneren aan de vijftig jaar oude films over nazi-concentratiekampen.' Over de hele wereld werd de foto miljoenen keren afgedrukt. Hij werd een document van de geschiedenis van onze tijd: het bewijs van het bestaan van concentratiekampen in Bosnië, vijftig jaar na de holocaust. Toen ik opnamen van ITN bekeek die door de Duitse televisie werden uitgezonden, wees mijn vrouw me op een detail: als het hier om gevangenen in een met prikkeldraad afgezet kamp ging, waarom was dat prikkeldraad dan bevestigd aan de kant van de palen waar ook de gevangenen zich bevonden? Normaal gesproken wordt, wanneer men een terrein afzet, het prikkeldraad aan de buitenkant bevestigd. Ik reisde naar Bosnië, en daar werden mijn vermoedens bevestigd. Uit mijn naspeuringen bleek dat niet de gefilmde kampgevangenen omgeven waren geweest door een hek van prikkeldraad, maar de Britse journalisten die het kamp vanuit een op die manier afgezet stuk grond hadden gefilmd.

HOE WAREN DIE opnamen tot stand gekomen? Het team van Britse journalisten was eind juli 1992 op uitnodiging van de toenmalige president van de Bosnische Serviërs, Radovan Karadzic, naar Bosnië gereisd. Karadzic had in Londen deelgenomen aan een internationale conferentie en was voor zijn vertrek door redacteuren van ITN en de Guardian aangesproken op de geruchten over wreedheden in interneringskampen. Hij ontkende het bestaan daarvan en stemde erin toe een groep journalisten die streken te laten bezoeken. Op 28 juli kwamen Vulliamy, Marshall en Williams in Belgrado aan. In hun bagage hadden ze een door de Bosnische regering opgestelde lijst van de 'concentratiekampen' van de Serviërs. De reporters bezochten vanuit Belgrado twee van die plaatsen, waar ze constateerden dat het gewone vluchtelingenkampen waren. Op 3 augustus vlogen ze naar Pale. De volgende dag reisden ze verder naar Banja Luka, en de dag daarop naar Prijedor. De journalisten werden onder militair escorte naar Omarska en Trnopolje gebracht. Een artikel van Roy Gutman over Omarska, getiteld 'Dodenkamp', was op 2 augustus in Newsday verschenen, en de verwachtingen van de redacties in Londen namen enorm toe. Marshall schreef na haar terugkeer in een artikel voor de Sunday Times dat zij en Williams van hun hoofdredacteuren de opdracht hadden gekregen niets te sturen voordat ze dat van die concentratiekampen binnen hadden. Het bezoek aan Omarska was voor de reporters een naargeestige ervaring, maar de opnamen die ze maakten waren geen bewijs voor foltering en moord. Daarna gingen ze op weg naar hun laatste halte: Trnopolje, enkele kilometers van Omarska vandaan. De reporters filmden daar in een schoolgebouw, dat vol lag met geïmproviseerde slaapgelegenheden, in een huis dat een soortgelijke aanblik bood, en op het terrein daarbuiten, waar enkele honderden mensen stonden. Op de dag dat de journalisten waren aangekomen, was ook een groep Moslims uit het kamp Keraterm daarheen overgebracht. Bij de enkele uren film die daar zijn opgenomen, waren ook opnamen van gesprekken van journalisten met Moslims, onder wie Fikret Alic, dwars door het prikkeldraad heen. Deze opnamen kwamen tot stand doordat Marshall en Irvin, haar cameraman, een stuk grond betraden waar voor de oorlog landbouwgereedschappen en bouwmaterialen hadden gelegen en waaromheen toen een prikkeldraadhek tegen diefstal was aangebracht. Vanachter dit hek zijn de beroemde opnamen gemaakt. Uit het onbewerkte filmmateriaal van ITN dat ik heb kunnen zien, bleek op wat voor instellingen de cameraman uit was. Hij zoomde vanuit verschillende posities door de afzetting heen en stelde nu eens scherp op het kippengaas, dan weer op het prikkeldraad. Het oog van de camera was bovendien steeds op zoek naar uitgemergelde mensen. Alic, die op 17 augustus 1992 op de titelpagina van Time verscheen, bezat het passende uiterlijk. De meeste vluchtelingen waren wel getekend door de maanden van oorlog, maar hun toestand was niet te vergelijken met die van Alic. Marshall schreef in haar reportage voor de Sunday Times: 'Jeremy Irvin wist dat hij met indrukwekkende opnamen uit Prijedor was teruggekomen. Pas toen we de opnamen bekeken, begonnen we te vermoeden wat voor effect ze zouden hebben.' Vulliamy heeft dat effect als volgt beschreven in zijn boek Seasons in Hell: 'Met zijn ribbenkast achter het prikkeldraad van Trnopolje werd Alic het symbool van de oorlog.'

IN TRNOPOLJE praatte ik met het gezin Baltic, dat het terrein van vroeger kende. De zeventienjarige Dragan was tot ongeveer april 1992 in Trnopolje op school geweest. 'Behalve bij die wegkruising was daar nergens prikkeldraad te bekennen', zei hij. Zijn zus Dragana voegde eraan toe dat langs de weg een klein metalen hek van ongeveer een meter hoog stond. Dat staat er nog steeds en is ook te zien op de videobanden van ITN. Dragana herinnerde zich ook dat er langs de weg, aansluitend op dat prikkeldraadhek, al voor de oorlog een ongeveer één meter twintig hoog hek van kippegaas was geweest. Ook dat is op het materiaal van ITN te herkennen. In Prijedor ontmoette ik Pero Curguz, leider van het regionale Rode Kruis aldaar. Curguz was tijdens het bestaan van het vluchtelingenkamp in Trnopolje geweest en was in augustus 1992 eveneens door de Britten geïnterviewd. Hij had destijds meegedeeld dat de mensen vrijwillig naar het terrein waren gekomen om bescherming te zoeken. Hij vertelde mij dat er, zo lang het kamp had bestaan, nooit een hek was geplaatst. Integendeel: toen andere kampen gesloten werden en Trnopolje overvol raakte, hadden de vluchtelingen de hekken in de omgeving afgebroken om hutten te bouwen. Curguz benadrukte dat het geen gevangenenkamp was geweest, maar een opvangcentrum voor verdreven Moslims. Uit het filmmateriaal van ITN kon ik opmaken dat het grote kampterrein ten tijde van de opnamen niet door prikkeldraad omgeven was. Duidelijk is te zien dat de mensen op de weg en over het terrein liepen en dat enkelen al tentjes hadden opgezet. Ook op het met prikkeldraad afgezette stuk grond is een groepje van ongeveer vijftien personen te zien, met vrouwen en kinderen, zittend in de schaduw onder een boom. Op een volgende sequentie zag ik nogmaals de kort tevoren aangekomen groep mannen uit Keraterm. De cameraman stond nu niet meer op het met prikkeldraad afgezette stuk grond, maar ongeveer twintig meter ten westen daarvan. De vluchtelingen stonden te wachtten tot ze geregistreerd waren, zo vertelde me een voormalige bewaker van het kamp. Vulliamy had zijn reportage al een dag na het bezoek aan Trnopolje af. Zijn artikel verscheen op 7 augustus in de Guardian, enkele uren nadat de ITN-opnamen voor het eerst waren uitgezonden. Opmerkelijk is dat Vulliamy met geen woord spreekt over een prikkeldraadhek en bovendien stelt dat men Trnopolje niet als concentratiekamp mocht beschouwen. Zijn beschrijving bevatte ook gesprekken met verdreven Moslims, die hem verteld hadden dat men geen geweld tegen hen had gebruikt, en dat deze plek hun een zekere geborgenheid bood. De toon van zijn beschrijving van Trnopolje bleek echter drastisch veranderd toen in 1994 zijn boek Seasons in Hell verscheen. Kennelijk geïnspireerd door de reactie op de foto's en filmbeelden heeft hij enkele passages gewijzigd, en het prikkeldraad, dat hij in zijn eerste artikel niet eens genoemd had, werd opeens van groot belang. Zijn eerste indrukken van Trnopolje beschreef hij nu als volgt: 'Nog meer vuile straten, nog meer afgebrande dorpen en ten slotte iets wat vroeger een school was geweest en weer zo'n schrikwekkend oord: een overvol kampterrein, omgeven door een hek van prikkeldraad.' Inar Gnoric, een Moslimvrouw, had in Trnopolje met Vulliamy gepraat en hem verteld dat ze om veiligheidsredenen vrijwillig daarheen was gekomen. In het artikel in de Guardian citeerde Vulliamy haar als volgt: 'Hier is het veiliger, maar we weten niet wat onze status is. We zijn vluchtelingen, maar er zijn bewakers, en er is een hek.' Wat voor hek ze ook bedoeld mag hebben, in elk geval is dit citaat in Vulliamy's boek enigszins gewijzigd; Gnoric heeft het daar over een prikkeldraadhek. Marshall schreef een artikel voor de Sunday Times van 16 augustus 1992. In tegenstelling tot Vulliamy noemde zij het prikkeldraadhek wel al meteen. Ze schreef eenvoudigweg: 'Buiten was prikkeldraad.' De indrukken die ze bij een tweede bezoek, een paar dagen later, had opgedaan, legde ze in hetzelfde artikel als volgt vast: 'Buiten was het kamp veranderd in de week sinds ons eerste bezoek. Het prikkeldraadhek was verwijderd en de Serviërs hadden de gevangenen materiaal gegeven om hutten te bouwen.' Marshall schreef de waarheid: de hekken die haar cameraman bij het eerste bezoek had gefilmd, bleken bij haar tweede bezoek inderdaad vrijwel allemaal verwijderd. Dat kon ik opmaken uit het filmmateriaal dat ze daarvan mee naar huis had gebracht. Vulliamy schrijft in zijn boek: 'Vier dagen na ons bezoek aan Trnopolje werd de omheining verwijderd.' Ook hij laat zo het beeld voortleven dat het hele terrein door prikkeldraad was omgeven. De onmenselijke toestanden tijdens de oorlog leken voor waarnemers in West-Europa moeilijk te peilen, en het bestaan van centra als Trnopolje, waar mensen onder ellendige omstandigheden leefden, werd door hen terecht als een ramp gezien. In tijden van oorlog echter gelden de normen van het burgerbestaan niet meer, en de omstandigheden in aanmerking genomen kunnen we zeggen dat het leven in Trnopolje relatief ordelijk verliep. Mijn naspeuringen hebben me tot de conclusie gebracht dat er geen enkele reden is deze plaats als gevangenen- of concentratiekamp aan te duiden. Ongetwijfeld is het ook in Trnopolje tot misstanden gekomen, maar als dit opvangcentrum voor verdreven Moslims en de bescherming van Servische militairen er niet waren geweest, hadden waarschijnlijk veel meer Moslimburgers het leven verloren.

DE ITN-REPORTAGE heeft ook invloed gehad op de westerse politiek tegenover de Bosnische Serviërs. Tijdens het eerste proces van het Tribunaal voor Oorlogsmisdrijven in Den Haag, tegen de Bosnische Serviër Dusko Tadic, heeft het prikkeldraadhek eveneens een belangrijke rol gespeeld. Tadic werd er door getuige 'L' - van wie later bekend werd dat hij Dragan Opacic heet en dat hij door de bodyguard5 van de ped0f1elen van de EU en Unesco in Sarajevo tot valse getuigenis was gedwongen - van beschuldigd dat hij in Trnopolje had deelgenomen aan moorden en verkrachtingen. Opacic had op 15 augustus 1996 in de rechtszaal in Den Haag op een schets aangegeven hoe het prikkeldraadhek het hele terrein zou hebben afgezet. Ook Vulliamy werd als getuige gehoord. Op 6 en 7 juni 1996 vertelde hij over zijn ervaringen met verschillende aspecten van de Balkanoorlog. Zijn uiteenzettingen werden vaak begeleid door video-opnamen van ITN. Toen Vulliamy in de buurt kwam van de opname van Fikret Alic achter prikkeldraad, verzocht hij de video af te zetten: 'Ik weet niet wie méér versteld stond. Wij, die mensen achter een prikkeldraadhek te zien kregen, of zij, die een groepje mensen met notitieboekjes en camera's uit de bus zagen stappen. We liepen naar hen toe over een stuk grond. Een paar van hen hebben we de hand geschud. Dat was verwarrend. Ik beschrijf liever zonder video wie daar achter dat hek waren, want dat gaat beter wanneer ik niet probeer commentaar op de beelden te geven.' Waarom wilde Vulliamy juist die scènes niet laten vertonen? Om vragen te vermijden over dat prikkeldraad? Advocaat Wladimiroff vertelde me een mooi verhaal. Hij zei dat hij Opacic een dag nadat deze was ontmaskerd als leugenaar had ondervraagd over zijn valse getuigenis. Opacic had hem verteld dat hij toen in Sarajevo gevangen zat, video-opnamen te zien had gekregen van Dusko Tadic en van Trnopolje. Daarbij was ook het ITN-filmmateriaal met het prikkeldraadhek geweest. Als de leugens van Opacic niet op tijd aangetoond waren, zou Tadics verdediger het prikkeldraad ter sprake hebben gebracht. Misschien zou ook het ITN-plaatje toen al zijn ontmaskerd.

4 INTERNATIONAL

The Pope truly is Antichrist.

Serbs are the Christians, described in the Bible in the Book of Acts. The book of Acts is about the Christians in Antioch, that later became the Patriarch of Antioch, the Patriarch of Byzantium, that had to flee to Moskou. The first Christians became the Russian Orthodox Congregation.

But Roman Catholicism was started by the Roman Emperors, Emperor Constantine. The Romans killed Jesus Christ, who was a Jew, and than went to kill all people that where aware of the teachings of Christ and their books. Like the Bible. The Romans also Killed William Tyndale, who translated the Bible in the English language.

Catholics and Muslims work together, because Islam was set up by the Roman Catholic Church, because the Arabs did not buy in into the Romanist Antichristian propaganda. Muhammed's first wife, Kadija, was a nun, the Quran is written by Augustinian monks. Just check it with the Bible and Romanism, Islam is Arab Romanism.

The Pope should have been persecuted at the Neurenberg Trials.
These trials where unlawful. A Hoax.
An inside Job.

Gepost door EJP op 18 januari 2010 en gearchiveerd onder Nieuws.

Het jezuïtische pausdom is weggekomen met een andere massa-moord van vervloekte "ketters" als enorme Graaipartij tijdens de Franciscaans geleide Oestasja terreur in Kroatië, tijdens de Tweede Wereldoorlog. Aartsbisschop Stepinc begroeting is zijn dienaar en moorddadige Oestasja leider Ante Pavelic in 1942 (links).

De jezuïeten, met volledige controle van San Francisco via de Universiteit van San Francisco, houden het toezicht over de aartsbisschop van San Francisco, en zullen opdracht geven tot het Ninth Circuit Court of Appeals om een nieuwe behandeling van de zaak te weigeren, tenzij ze de Logan wet inroepen door de eisers. Want als de opgestane Zoon van God niet ingrijpt, zal deze zaak worden gesloten met vooroordelen.

Na nog een overwinning voor de duivel, de uitspraak van de wereld van de soevereine staat Vaticaanstad, de Companie van Loyola en hun intimi kan heel goed gecompenseerd worden voor hun Bohemian Grove 70 mijl ten noorden van de universiteit, en zich in een van hun Satanistische Zwarte Missen als "Bohemeemse Bos bezoekers" .

Voor meer informatie over de zaak zie deze link

6 oktober 2009
Cruciale zitting in Karadzic-zaak

DEN HAAG (ANP) - Het Joegoslavië-Tribunaal begint dinsdag met de zogeheten conferentie voorafgaand aan het proces in de Karadzic-zaak. Dat is de laatse fase in de voorbereiding van het proces wegens oorlogsmisdaden tegen de ex-president van Republika Srpska.

De rechters krijgen in die fase nieuwe bevoegdheden. Zo kunnen zij de VN-aanklagers bevelen de omvang van de tenlastelegging terug te brengen. De afgelopen maanden konden zij daar alleen herhaaldelijk om vragen. De aanklagers waren daar maar in beperkte mate toe bereid. De rechters vrezen dat het opnieuw tot een marathonproces komt, zoals in de zaak tegen ex-president Slobodan Milosevic, die tijdens het vijfde jaar van zijn rechtszaak overleed voordat vonnis kon worden gewezen.

Karadzic is aangeklaagd wegens genocide na de val van Srebrenica, oorlogsmisdaden tijdens de belegering van de Bosnische hoofdstad Sarajevo en tal van minder bekende feiten. Snoeien in de aanklacht licht gevoelig: boze betogers verbrandden vorige maand in Sarajevo foto's van rechters in de Karadzic-zaak. Hoofdaanklager Serge Brammertz wil de aanklacht volgens Karadzic uit ,,politieke lafheid'' niet beperken.

Liquidatie Srdjan 'Serge' Miranovic
Donderdag 12 januari 2006



Verdachten: Willem Holleeder, Maruf 'Paja' Mrzic, Luka Bojovic en Milos 'Bato' Petrovic.

Op 12 januari 2006 wordt Miranovic in zijn auto in Podgorica, Montenegro, doodgeschoten. "Oh, shit..." is het laatste dat hij heeft kunnen zeggen in het telefoongesprek met zijn 11-jarige zoontje Jordi, die belt vanuit Amsterdam. De liquidatie wordt volgens justitie uitgevoerd door Luka Bojovic. In augustus 2007 maakt de Servische krant Kurir bekend dat de Nederlandse Justitie om de arrestatie van Bojovic heeft verzocht. Daar Servië geen onderdanen uitlevert, is de kans dat hij in Nederland terecht zal staan erg klein.

Justitie ziet de moord op Miranovic als een onderdeel van de onderwereldoorlog tussen de 'Hollandse netwerken' en de Joegoslavische maffia in Nederland. Bij de 'Nederlanders' hoort ook een groepje Joego's, dat eerder voor het onderwereldduo Sam Klepper en John Mieremet werkte als doodeskader. Na de moord op Klepper in oktober 2000, zou Heineken-ontvoerder Willem Holleeder het groepje hebben overgenomen. Op 16 december 2004 wordt Holleeder met Luka Bojovic, Milos 'Bato' Petrovic en Maruf 'Paja' Mrzic aangehouden wegens wildplassen. Het trio heren behoort tot de top van de Joegoslavische factie binnen de 'Hollandse netwerken'. Liaison tussen Holleeder en de Joego's is zijn Bosnische rechterhand 'Paja' Mrzic. Deze zou eerder vastgoedmagnaat Willem Endstra hebben bedreigd met een machinepistool.

Officiëel een baptist natuurlijk.
Onder zijn presidentsschap is ook de protenstanten gemeenschap in Waco Texas uitgemoord.
Er is een informatieve film, The Clinton Chronicles, die wat laat zien van de maffiose praktijken van de Rooms Katholieke Bill Clinton.
http://video.google.com/videoplay?docid=8438833120507357139


De succesvolle Rooms Katholieke Missie.

De Joego's grijpen de macht!

Iedereen is bang voor ze, niemand durft hen tegen te spreken. De Joegoslavische maffia is hier. En ze gaan niet meer weg!

‘We roeien desnoods het hele hoofdbureau uit als ze oorlog willen.’ Deze uitspraak ontsproot begin jaren negentig uit de mond van Mille Parac, derde man van de Joegoslavische maffia in Nederland. De Joego’s zijn amper te bestrijden door bodyguard5 van de ped0f1elen van de EU en Unesco en justitie door hun sterk wisselende samenstelling en de angst die er heerst in het milieu voor hun gewelddadigheid. ‘De hele onderwereld loopt bibberend en rillend met een grote drol in zijn broek rond,’ aldus drugsbaron Steve Brown die in de jaren negentig goede vrienden was met de Joego’s.

Balletje-balletje
De Joegoslaven kwamen begin jaren tachtig de Nederlandse onderwereld binnenrollen. Met het gokspelletje balletje-balletje lichtten ze nietsvermoedende voorbijgangers op. Later hielden ze zich bezig met de prostitutie en de drugshandel.
In die begintijd stond de Joegoslavische maffia onder strakke leiding van Ljubinko Becirovic, alias ‘Duja’. Hij was de grootste concurrent van de Nederlandse maffiabaas Klaas Bruinsma, die de Joego’s als een bedreiging zag. Begin jaren ’90 ontaardde deze spanning tussen beide criminele organisaties in een dodelijk gevecht. Twee leden van de groep-Bruinsma, Sam Klepper en John Mieremet, hadden de Joego’s besodemieterd met een cokedeal. Daarop ging Becirovic verhaal halen bij Bruinsma. Hij wilde een schadevergoeding en hij wilde die meteen. Maar Bruinsma voelde zich niet echt aangesproken en zei letterlijk ‘Vecht het maar met elkaar uit.’ In oktober 1990 werd Becirovic, gezeten in zijn woonkamer, vanaf de straat beschoten. Hij overleed later aan zijn verwondingen. De moord is vrijwel zeker het werk van Klepper en Mieremet, de aanstichters van deze ruzie.

Uitstel van executie
Na de moord op hun Godfather, schreeuwden de Joegoslaven moord en brand. De situatie verslechterde nadat Klepper en Mieremet een lading hasj van de Joego’s stalen. En dat was de spreekwoordelijke druppel. Onder hun nieuwe leider, Jotsa Jocic, gingen de Joego’s vol aan de bak om genoegdoening te krijgen. Maar er gebeurde een aantal dingen waardoor de wederzijdse afranseling even op zich moest laten wachten. Klepper en Mieremet voelden zich zó bedreigd door de Joego-maffia, dat ze zich lieten arresteren met een auto vol wapens. In de gevangenis waren ze namelijk veilig voor de bloedwraak van de Joegoslavische gangsters. Daarnaast werd de andere aartsvijand van de Joego’s, Klaas Bruinsma, op 27 juni 1991 neergeschoten. Kort daarna viel zijn hele organisatie uit elkaar en was er voor de Joego’s geen vijand meer om te bestrijden. Een derde factor waardoor de onderwereldoorlog niet meteen kon worden uitgeknokt, was het feit dat Jocic gedwongen werd Nederland te ontvluchten. Tijdens een poging om hem te arresteren, beschoot de Joego-leider een bodyguard van de ped0f1elen van de EU en werd hij heel snel voorvluchtige nr.1 in Nederland. Daardoor besloot Jocic een paar jaar onder te duiken bij zijn maten in Oost-Europa.

Oorlog!
Nadat Klepper en Mieremet vrij kwamen, zaten ze door de vlucht van Jocic zonder aartsvijanden. In de jaren negentig ontwikkelde het duo zich dan ook tot de absolute top van de Nederlandse onderwereld. Maar de rust zou snel verstoord worden. In 2000 begon het gelazer weer. De Joego’s waren weer op adem gekomen en stonden klaar om de balans weer recht te trekken. Ze eisten alsnog een schadevergoeding voor de gestolen lading hasj en de dood van Becirovic in 1990. Maar Klepper wilde niks weten van een schadevergoeding. Deze beslissing kwam hem duur te staan, zou later blijken. Op 23 oktober 2000 werd Klepper voor zijn huis doodgeschoten.
Mieremet werd na de dood van zijn vriend en zakenpartner ineens een stuk toegeeflijker richting zijn Oost-Europese vijanden. Via Willem Holleeder kwam er contact tot stand tussen de kemphanen en werd een schikking getroffen. Mieremet zou de Joego’s 11,5 miljoen gulden betalen. Dan zou alles vergeven en vergeten zijn. Als tussenpersoon zou Holleeder fungeren. Hij kon de verleiding van zoveel geld niet weerstaan en drukte een deel ervan achterover. Het conflict tussen Mieremet en de Joegoslaven bleef nu bestaan.
In diezelfde periode, werd Jocic in het Bulgaarse Sofia aangehouden op verzoek van justitie Nederland. De Joegoslavische Godfather werd direct overgebracht naar de Extra Beveiligde Inrichting (EBI) in Vught waar hij kwam vast te zitten wegens het beschieten van een ambtenaar in functie.
Wellicht uit angst voor de Joegoslaven vluchtte Mieremet in 2004 naar Thailand, waar hij zich bezig ging houden met vakantieparken. Maar ook daar was hij niet ongrijpbaar. Op 2 november 2005 werd Johnny Mieremet na het bevestigend beantwoorden van de vraag ‘Are you John?’ doodgeschoten. Enkele maanden nadat zijn aartsvijand het stof had gebeten, komt Jocic in het voorjaar van 2006 vrij. Hij werd direct overgebracht naar Servië waar hij terecht moest staan wegens meerdere moorden. Hij werd daar onder verdachte omstandigheden vrijgesproken en is nu nog steeds op vrije voeten.

Joego-maffia
Bij het woord ‘maffia’ denken de meesten aan strakgeleide (familie)organisaties met een ‘Don’ aan de top die soms over een hese stem beschikt, maar meestal niet. Dat is bij de Joegoslavische maffia niet echt het geval. Hoewel er wel degelijk een hiërarchie bestaat met een kader en uitvoerend personeel, is het meer een netwerk dan een hechte organisatie. Door het uiteenvallen van Joegoslavië in 1991 lopen binnen de Joego-maffia gangsters rond die uit verschillende landen komen. Daardoor zijn verschillende clans uit verschillende landen actief onder één koepel: de Joegoslavische maffia. Maar onderling liggen ze even vaak overhoop als dat ze samenwerken.
Hoewel ze hun eigen handeltjes hebben, zoals prostitutie en de drugshandel, dienen de Joegoslaven als een uitzendbureau voor huurmoordenaars. Als je nog eens iemand vervroegd met pensioen wil sturen, dan kan je altijd bij de Joegoslaven terecht. Door de bloedige burgeroorlog lopen op de Balkan genoeg paramilitair getrainde jongens rond die voor veel geld niet vies zijn van een beetje vuil werk. Bovendien zijn de daders dan vaak niet bekend bij de bodyguard5 van de ped0f1elen van de EU en Unesco. De Joegoslaven in Nederland vliegen die schutters in vanuit de Balkan. Die schieten snel hun doelwit dood en voordat de bodyguard5 van de ped0f1elen van de EU en Unesco zelfs nog maar hoort van de liquidatie zijn ze alweer weg. Daardoor blijven de opdrachtgevers en de daders vaak buiten beeld. Het aantal opgeloste liquidaties is dan ook op één hand te tellen.

Hoewel er nog meer etnische criminele groeperingen opereren in Nederland (Colombianen, Ieren etc.) is de Joegoslavische maffia het machtigst. Nu vele Hollandse kopstukken óf in het graf liggen óf achter tralies zitten, kan niemand hun heerschappij in de onderwereld nog een strobreedte in de weg leggen. Want zelfs de bodyguard5 van de ped0f1elen van de EU en Unesco lijkt machteloos in de aanblik van zoveel bruut geweld en meedogenloosheid.

Nou, volgens mij bedoelen ze met Joegoslaven altijd Kroaten. Die zogenaamde ruzies onder die "Joego's", zijn misschien afrekeningen van ketters, zoals Kroaten die zich bekeren tot Protestantisme, zoals ik eens een bekeerde Kroaat tegen kwam op het gastboek van Ian Paisley. Ja, ik zocht of misschien een andere Nederlander op het gasboek van Ian Paisley een bericht achter gelaten had. Op Pagina 21 vond ik een randdebiel, die tegen Dominee Paisley vertelde, dat ie tegen de Moslims moest prediken, inplaats van tegen het vuile papentuig, wat ook alle Kroaten zijn. Romanisten!

Nou, kijk, er wordt dan door die journalist van die online reportage nog gemeld, dat Steven Brown een vriendje zou zijn van deze Ustashi organisatie hier in Nederland. Geloof de leugens niet, die Joego's zijn gewoon het Kroatische leger, dat hier opereert, gesteund door de achterlijke Uruzgan propaganda en zo meer. Steven Brown, misschien zag je al promotie voor hem op dit forum, ik vond deze informatie toen ik zocht naar zijn materiaal, omdat ik de politiek wilde weten in Nederland. Laten we wel wezen, Peter R. De Vries werkt voor de Rooms Katholiek Lucifer aanbidding, zoals iedereen hier op de TV, de "War on Drugs", wat de Rooms Katholieke Hermandad de orders geeft de achterlijke hoogst lynchbare debiel uit te hangen, overal waar ik die blauwe liegpoppetjes tegen kom. Vandaag was er weer een bezig met straatroof, boetes noemen ze dat, hun slachtoffers doen allemaal mee. Tenminste, ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die begrijpt dat een sraatroof acceptabel wordt. als men het boete noemt, ordinaire berovingen heten meestal belastingen. Tsja, propaganda heet dat, het bestaat al zeker 2000 jaar, ziet het brood en spelen systeem van de Romeinen. In Nederland vaak gemakkelijk herkenbaar aan anti-calvinistische uitlatingen. Calvinisme is een discipline, geen "geloof", zoals propaganda, herkenbaar aan hun promotie van Rooms Katholicisme en Islam. De Hegeliaanse Dialectiek, Antillianen en Molukkers is de target van de Romanistische Geert Wilders promotie, fascisme.

Onze complete Landmacht, Luchtmacht, Marine hier tegen.

Er is op die websites ook een lijst van Liquidiaties van de afgelopen 3 jaar in het legalere circuit, zoals ik dat noem. Blauwjoekels zijn zeker de criminelen hier, vanwege hun achterlijke hulp aan de joego's(=Kroaten), door de Hells Angels het heldhaftige beschermen van de normalen bijna onmogelijk te maken. Alle liquidaties zijn de concurrenten van de Rooms Katholieke Ustashi. Partizanen waren grotendeels de Serven, maar die zijn sinds de NAT-o bombardementen nu ook in gehersenspoelt met de "Joodse Samenzwering" complot hypothese. En fanatiek die Complot hypothetischi, ik leg daar zelfs een verband met de aanslag op Hara Majesteit, Bilderberg? Niks Bilderberg, de PAUS! De historische AntiChrist, opdrachtgever van Hertog Alva, Philips de 2e, Napoleon, Adolph Hitler, de waarheid is te eenvoudig voor de strafbare ontkenning!

2007
17 februari: Nedim Imaç
5 maart: Eugene Ugwumgbor
27 april: Hoesein Yer
8 juni: Koos Drevijn
13 juni: Romero Panday
21 juni: Gert Nijkamp
12 augustus: Robert Knufman
4 oktober: Friedrich Friebel
7 november: Victor 't Hooft
13 november: Wilgo Noslin
26 november: Hannes van Schaften (Hannie Schaft)
29 december: Ruud Corneille

2008
26 januari: Rick Holshuijsen
9 februari: Rick van der Bunt
11 augustus: August 'Segebai' Adjoeba
10 september: Hans van Geenen
14 - 17 oktober: Brian Stein en René Karamatali

2009
27 januari: Giovanni Van Ierland
5 februari: Boneka Belsarang en Yassin Chakor
24 februari: Namuk Dagastan
9 maart: Peter Petersen
http://onore.wikispaces.com/liquidaties_heden

Barack Obama's bekering tot het katholicisme
http://www.europaquotidiano.it/dettaglio/113000/barack_obamas_conversion_to_catholicism


Sei in Esteri
10 settembre 2009
Een keuze beïnvloed door de dood van Kennedy's (Italiaanse versie)
Er was sprake van zijn gevoeligheid voor de hand liggende is betrekking tot het katholicisme voor enige tijd. Nu zijn 'katholieke gevoeligheid "lijkt te zijn fervente geworden adhesie aan de Papentempel van Rome, die, zodra" politiek "mogelijk moet worden verzegeld door de doop. Vandaar Barack Obama zou de tweede katholieke president in de geschiedenis van de Verenigde Staten na John Fitzgerald Kennedy. Zijn conversie is echter niet zou plaatsvinden tijdens zijn huidige mandaat, maar in de loop van een tweede, of meer waarschijnlijk, wanneer hij een voormalig president, net als Tony Blair, die zich bekeerde tot het katholicisme pas na het verlaten van Downing Street 10.
Geruchten over wat sommige hebben zelfs zijn "geheime bekering 'genoemd, alsof het reeds plaatsgevonden, steeg na de lange en ontroerende begrafenis voor zijn vriend Teddy Kennedy gehouden op Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand Basiliek in Boston, afgelopen 29 augustus. De Amerikaanse president was duidelijk ontroerd en geboeid door de dienst. Zijn lijkrede voor de overleden senator benadrukte - met deelname dat was niet alleen emotionele - werk voor de kansarmen, gekenmerkt door de sociale leer van de Papentempel, dat had gekenmerkt politieke carrière Kennedy's. Obama's woorden en de toon sprak hij de impliciete echte Syntony met die dezelfde principes als een toezegging om zijn nalatenschap voort te zetten.
Hoewel kort, zijn ontmoeting met kardinaal Sean Patrick O'Malley was geen formaliteit. Uitdagend de vloek van zijn traditionalistische collega's, de kardinaal aanwezig bij de begrafenis van beschouwd als een politicus, die de minste, "out of line", vanwege zijn positie ten gunste van de vrijheid van keuze met betrekking tot abortus en de burgerlijke verbintenissen tussen personen van hetzelfde geslacht zeggen . Hij volgde ook uit beleefdheid aan de president, een verzwarende omstandigheid volgens de conservatieve katholieken, maar ook een kans, als O'Malley zelf verklaarde, om Obama te vertellen, vooral dat "de bisschoppen van de katholieke Papentempel staan te popelen om een ondersteunende plan voor universele gezondheidszorg "en ook de president eraan te herinneren dat zij" geen steun verlenen aan een plan dat zal ook een voorziening voor abortus of kan de weg open voor abortussen in de toekomst. "En de president?" Hij was hoffelijk op de korte tijd die we spraken, luisterde hij aandachtig naar wat ik zei. "Kortom, buiten alle officiële standpunten, er is een voorzitter die luistert zo veel onderwerpen dierbaar de katholieke hiërarchie betreft. De voorzitter is bereid om alles aan te doen bevatten de abortus verschijnselen, zoals hij zei Benedictus XVI tijdens een audiëntie in het Vaticaan laatste 10 juli.
Bovendien, zodra hij was gekozen, paus Benedictus was een van de eerste staats-president Obama had genoemd. Na de oproep het telefoonnummer van de voorzitter laten weten dat het was "een hartelijke uitwisseling." Men moet ook bedenken dat zijn publiek in Rome sterk was gewenst door de Amerikaanse president, terwijl de Heilige Stoel was nogal terughoudend geweest toe te geven een gevolg van vijandelijke druk van veel Amerikaanse conservatieve bisschoppen.
Er wordt gezegd in Bostonian kringen dat de afgelopen maanden zijn relatie met Kennedy steeds intens was geworden. Volgens dezelfde bronnen ook zeggen dat hun vriendschap was niet alleen "politiek", maar vooral menselijk en intellectueel, ook de aanpak van het onderwerp van religie.
Zoals bekend, Barack Obama was de drager van een persoonlijke brief van de Massachusetts senator aan de paus toen hij werd verwelkomd in prive-studie van de paus. De voorzitter had willen de hand van de paus deze brief persoonlijk met diepe gevoelens van deelneming en persoonlijk verzocht om de zegen van de paus voor zijn vriend, die over de laatste dagen van zijn leven ervaren. Presidentieel woordvoerder Denis McDonough benadrukte het belang van dit evenement, iedereen eraan herinneren dat Teddy's broer, John, "beroemde overwon deze bezorgdheid om eerste katholieke president van de natie."
Die uitwisselingen met de laatste van de Kennedy-broers zijn toegenomen belangstelling voor de katholieke wereld, met betrekking tot die echter Obama had al enige tijd verre van verre of vreemde. Integendeel, heeft deze aandacht vergezelde hem nog voor hij in de wereld van de politiek. Zijn activiteit als community organizer in Chicago was gekoppeld aan de katholieke Papentempel Campaign for Human Development, die zijn NGO's gefinancierd. Het hoofdkwartier waren de kelder van een katholieke Papentempel. Volgens diverse katholieke analisten, dat de ervaring van de manier waarop Obama gericht op politieke en sociale activiteiten gevormd.
De president heeft dezelfde dialogische visie van het geloof en leer, dezelfde als die van de katholieke leer. "Mijn carrière - zei president Obama in een gesprek met de katholieke pers - was verweven met het geloof in sociale rechtvaardigheid die zo sterk is in de Papentempel." Woorden die werden gevolgd door een oprecht eerbetoon aan de Kardinaal Joseph Bernardin van Chicago, een icoon voor de Amerikaanse katholieken. "Hij denkt en spreekt als een katholiek", zei Michelle Dillon, socioloog aan de New Hampshire University.
Geruchten van zijn verbondenheid met de Papentempel van de paus zijn aangewakkerd door de voortdurende afwezigheid in het gezin Obama's leven, van een plaats van aanbidding, een huis Papentempel.
Na de breuk met de omstreden dominee Jeremiah A. Wright, de pastor tijdens hun jaren in Chicago, de First Family is gevochten door alle kerken in de hoofdstad. Er wordt gezegd dat de president afgezanten van een aantal Bisschoppelijke en Baptisten kerken die mogelijk zijn geschikt geacht voor Barack, Michelle en zondag hun twee dochters gebeden hebben bezocht, met uitzondering van degenen die te druk of te 'modieus', of probeert te vinden het onmogelijke oplossing en niet beledigen een Papentempel, vooral de Afrikaans-Amerikaanse. Het zoeken is mislukt. Aan het einde van juli was er sprake van een Papentempel in Camp David, een aanzienlijk "niet-confessionele" een en dus open voor de gelovigen van alle religies. Een niemandsland land, de Evergreen Kapel, geleid door een US Navy papenkorporaal, de Doper minister, luitenant Carey Cash. Echter, het Witte Huis persbericht ontkend dat dat was de presidentiële woning Papentempel.
Obama zou blijven op lengte in deze religieuze Limbo. Historicus van Amerikaanse voorzitterschappen herinneren dat diverse recente presidenten niet waren gewijd aan de omvang van de eredienst op zondag. Clinton was en zo was Bush, maar Reagan en Bush Senior veel minder. Natuurlijk zou het ontbreken van een religieuze verwijzing, van een minister, worden beoordeeld met toenemende argwaan door te geloven Amerikanen, zonder de oude en zware "bagage" van de islamitische godsdienst die Barack's vader behoorde en dat, volgens de conservatieve propaganda, is zijn ware geloof.
Aan de andere kant zou zijn bekering een sensationele gebeurtenis, zij het minder dan gedacht. Er zijn onlangs vele bekende gevallen binnen de Amerikaanse politiek. De meest recente gebeurtenis betrokken Newt Gingrich, de voormalige voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers, die bekeerd tot het katholicisme laatste 29 maart bij de Nationale Heiligdom van de Onbevlekte Ontvangenis in Washington, geleid door monseigneur Walter Rossi. Gingrich was een belangrijke persoonlijkheid, een van de knapste koppen van de Republikeinse Rechts in de jaren negentig. Hij viel in ongenade, maar is nu weer paardrijden hoog. Hij is de meest gecrediteerd republikeinse rivaal van Obama voor 2012, die al verzameld 8,1 miljoen dollar voor de presidentiële campagne, outdistancing enorm al zijn rivalen. Die omgezet naar de Papentempel van Rome zijn onlangs overleden commentator Robert Novak, Kansas senator Sam Brownback, die sinds enige tijd had uitstekende persoonlijke relatie met Obama, en tv-host Larry Kudlock. Er was sprake van George W. Bush ook, maar zijn broer Jeb, nu een katholiek, ontkende dit toen het bijwonen van een vergadering van Comunione e Liberazione in Rimini.

Vertaald door Francesca Simmons

Italiaanse versie
Guido Moltedo

Eerst gewijzigd CLASS ACTION KLACHT VOOR:

1. Omschakeling;

2. Ongerechtvaardigde verrijking;

3. Restitutie;

4. EEN BOEKHOUDKUNDIGE en

5. Mensenrechtenschendingen

En schendingen van de

INTERNATIONAAL RECHT.

UNITED STATES DISTRICT COURT

Noordelijk District van Californië

SAN FRANCISCO

EMIL Alperin, JEWGENIJA Romanova, MARIA DANKEWITSCH, VLADIMIR MORGUNOV, VLADIMIR BRODICH, WILLIAM DORICH, en Igor NAJFELD namens zichzelf en alle andere personen die eveneens gelegen; ORGANISATIE van de Oekraïense antifascistische verzetsstrijders en Oekraïense Unie van nazi-slachtoffers en gevangenen, namens van zichzelf en alle anderen een vergelijkbare situatie,

Eisers

v.

VATICAANSTAD BANK, a / k / a "Instituut voor religieuze werken 'of' Istituto per LE Opere di Religione (IOR), de franciscaner orde (OFM.) a / k / een Kroatische franciscanen en de Kroatische COFRATERNITY van het College van San Girolamo DEGLI ILLIRICI, UNKNOWN KATHOLIEKE religieuze ordes, en hun opvolgers, onbekend ONTVANGERS VAN nazi's en Ustashi buit en de Zwitserse, Oostenrijkse, Argentinië, Spaans, Italiaans, Portugees, VATICAN & Duits bankinstellingen en Californië en andere Amerikaanse correspondentbanken WERKT ALS # 1 -100,

Gedaagden.

NO. C99-4941 MMC

Eerst gewijzigd CLASS ACTION KLACHT VOOR:

1. Omschakeling;

2. Ongerechtvaardigde verrijking;

3. Restitutie;

4. EEN BOEKHOUDKUNDIGE en

5. Mensenrechtenschendingen

En schendingen van de

INTERNATIONAAL RECHT.



Juryrechtspraak verlang

INLEIDENDE VERKLARING: NATUUR VAN DE ACTIE

1. Dit is een civiele vordering uit hoofde van het internationaal gewoonterecht en de wetten van de Verenigde Staten van Amerika voor rekening van de naam Eisers en een klasse van alle joden, Serviërs en de voormalige Sovjet-Unie-burgers (en hun erfgenamen en begunstigden), die leed fysieke, financiële en / of verlies van eigendom met inbegrip van slavenarbeid, als gevolg van de systematische en brute uitroeiing van joden, Serviërs en Roma door het nazi-marionetten Regime, de Onafhankelijke Staat Kroatië (NDH) onder leiding van Pavelic's Ustashi Regime, en als gevolg van de bezetting van de voormalige Sovjet-Unie door de Kroatische strijdkrachten in overleg met hun Duitse bezettingsmacht. Dit is een actie tegen de Vaticaanse Bank, Franciscaanse Orde en Onbekende katholieke religieuze ordes, en nog naamloze begunstigden van de nazi's en Ustashi buit, Zwitserse, Oostenrijkse, Argentinië, Spaans, Italiaans, Portugees, Duits en bancaire instellingen en Californië en andere Verenigde Staten correspondent banken voor hun deelname aan en te profiteren van handelingen van het Ustashi regime van wreedheid en geweld.

2. Eisers (hun erfgenamen en de begunstigden) streeft naar een boekhoudkundig, restitutie, disgorgement en terug te vorderen schadevergoeding die voortvloeit uit de deelname van de verweerder, VATICAN BANK of Istituto Per le Opere di Religione (hierna te noemen IOR), de franciscaner orde en de katholieke Onbekend Religieus Orders, onbekend ontvangers van de nazi's en Ustashi buit, en andere bancaire instellingen en correspondent banken en religieuze orden en organisaties in een gemeenschappelijke regeling en gedrag: (a) om te profiteren van, zowel direct als indirect, de onmenselijke en genocidale systeem ingesteld het nazi-aangestuurde Ustahi Regime in Kroatië en het Kroatische grondgebied afhankelijk stellen van burgerlijke of militaire bezetting op de volkeren die zij bekeken, niet als mens, maar als mensonwaardige volgens de nazi-ideologie en Ustashi, (b) te verkrijgen, te aanvaarden, te verbergen, omzetten en winst uit activa geplunderd door het Ustashi Regime en gestort in, of geliquideerd via het IOR, anonieme Doe Verweerder Banken, Franciscanen en orde tijdens het overwicht van de oestasja Regime en na de ondergang van de regeling op verzoek van de voormalige Ustashi en nazi-leiders via de kantoren van de Franciscanen Orde, en (c) te behouden en te converteren activa gedeponeerd in hun instellingen door de Ustashi en / of de Franciscanen Orde en Onbekende katholieke religieuze ordes.

3. Gedaagden gepleegd, samengespannen te plegen, en ophitsing anderen die misdaden tegen de vrede, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Gedaagden assisteerde het Ustashi Regime en haar leiders evenals prominente nazi's om met succes de rechter te onttrekken voor hun genocidale misdaden door te verhullen en beschikbaar stellen van de aanzienlijke vermogen van de Ustashi Schatkist.

4. Het bewijs van de omvang van de deelname van de gedaagden in de wandaden heeft pas onlangs aan het licht gekomen als gevolg van de openbaarmaking en declassificatie van gearchiveerde documenten in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Duitsland en andere landen, alsmede van de verslagen van diverse commissies en / of taskforces gecreëerd in de Verenigde Staten, Duitsland en elders, en in het bijzonder het aanvullende rapport van 2 juni 1998 door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken: de VS en de geallieerde inspanningen te herstellen en terugzetten goud en andere activa gestolen of verborgen door Duitsland tijdens Tweede Wereldoorlog, "Het lot van de Oorlogstijd Ustashi Schatkist", uitgegeven onder de auspiciën van de staatssecretaris, Stuart E. EIZENSTAT.

5. Door de sluiting van de Tweede Wereldoorlog, alle gedaagden werden geadviseerd door de internationale gemeenschap dat het gebruik kennen en te profiteren van de Ustashi schatkist, en de plundering en wetende plunderen van de activa en de voordelen daarvan, zijn schendingen van het internationaal recht en de verschillende codes van de strafrechtelijke gedrag. Alle gedaagden niettemin ten onrechte ingehouden en verborgen illegale winsten en ingehouden hen uit hun rechtmatige eigenaar. Gedaagden hebben onrechtmatig en ten onrechte geprofiteerd van deze praktijken voor meer dan een halve eeuw, waardoor illegaal en ten onrechte de versterking van hun eigen economische positie in Californië, de Verenigde Staten, en de hele wereld.

De Franciscaanse Biechtvader van de potentiële President van de Europese Unie